Japonya, 2011 Tōhoku depremi ve tsunamisinin ardından kıyı bölgelerini gelecekteki yıkıcı felaketlere karşı daha dirençli kılmak için tarihi ölçekte bir savunma projesini başlattı.
BETON DUVAR AĞI 395 KM’YE ULAŞTI
Felaket sonrası Japon hükümeti, kıyı kasabalarını korumak için yaklaşık 395 kilometrelik uzunlukta tsunami duvarı inşa etti. 10 ila 15 metreye kadar yükselen bu duvarlar, dalgaların gücünü kırarak tahliye sürecine zaman kazandırıyor. Bu yapı, Japonya’nın çok sayıda penceresinde kıyı savunmasını güçlendirme çabalarının merkezinde yer alıyor.
“YEŞİL KUŞAKLAR” DOĞAL SAVUNMA GÖREVİNDE
Beton duvarların yanı sıra, Japonya kıyı şeridi boyunca 9 milyondan fazla ağaçla kıyı boyunca yeşil bir koruma hattı kurdu. Bu “yeşil kuşaklar”:
-
dalgaların hızını yavaşlatıyor,
-
kıyı erozyonunu azaltıyor,
-
ve kıyıdan gelen enkazın iç bölgelere taşınmasını engelliyor.
Ağaç bariyerler ayrıca biyolojik çeşitliliği destekliyor, havadan karbondioksiti çekerek iklim dostu bir rol üstleniyor ve tarım topraklarını tuzlu sudan koruyor.
GÜNÜMÜZDE “GRİ + YEŞİL” MELEZ STRATEJİ
Japonya artık yalnızca beton yapılarla değil, beton (gri) savunmalarla doğa temelli (yeşil) önlemleri birlikte kullanıyor. Bu strateji, kıyı bölgelerinde daha dengeli ve uzun vadeli bir koruma modeli oluşturmayı hedefliyor. Örneğin, dikilen ağaç kuşakları rüzgarla taşınan kum kaybını azaltıyor ve tsunami dalgalarının etkisini sınırlandırıyor.
KAMUOYU TARTIŞMALARI
Bu koruma stratejileri her zaman sorunsuz karşılanmadı. Bazı yerleşim bölgelerinde duvar inşaatları, manzara kaybı, maliyetler ve toplumsal psikoloji açısından “büyük duvar” yaklaşımı eleştirildi. Bazı bölgelerdeki duvar projeleri, topluma “güvenlik yanılsaması” verdiği yönünde eleştiriler aldı. Bazı uzmanlar, duvarların tsunami yüksekliklerini tamamen durduramayabileceğini, aşırı dalgaların duvarı aşabileceğini hatırlatıyor.
Haber Merkezi
