İstanbul Politikalar Merkezi (İPM), çelik sektörünün düşük karbonlu üretime geçişini hızlandırmaya yönelik 10 politika önerisini kamuoyuna sundu. “Türkiye Çelik Sektörünün Karbonsuzlaşması: Politika ve Aktör Analizi” başlıklı raporda, sektörün yapısal sorunları ortaya konurken, dönüşüm için somut çözüm önerileri de aktarıldı.
Türkiye’nin sera gazı emisyonlarının yaklaşık yüzde 10’unu tek başına çelik sektörü oluşturuyor. İPM’nin raporuna göre bu alanda atılacak adımlar, ülkenin 2053 net sıfır hedefi açısından kritik önem taşıyor. Çelik üreticileri, kamu kurumları ve tedarik zinciri temsilcileriyle yapılan görüşmelere dayanan rapor, çevresel ve toplumsal etkileri dikkate alan düşük karbonlu üretim için bir yol haritası sunuyor.
Rapor, üç temel başlık üzerinde yoğunlaşıyor:
Türkiye genelindeki 40’tan fazla tesis için ulusal modernizasyon planı,
Bağlayıcı emisyon azaltım hedefleri ve çok aktörlü sorumluluk çerçevesi,
Kamu desteklerinin sera gazı azaltım hedefleriyle uyumlu hale getirilmesi.
Proje Koordinatörü Dursun Baş, sektörün potansiyeline dikkat çekerek şu değerlendirmeyi yaptı:
“Çelik sektöründe dönüşüm isteği güçlü olsa da en temel yatırımlar dahi erteleniyor. Denetim eksiklikleri ve bağlayıcı düzenlemeler olmadan, ‘yeşil çelik’ ya da ‘net sıfır’ hedefleri yalnızca söylemde kalabilir. Türkiye’nin 40’tan fazla çelik tesisini kapsayan ulusal modernizasyon planı daha fazla geciktirilmemeli.”
Raporda, çelik sektörünün karbonsuzlaşmasını hızlandıracak 10 öneri şu şekilde sıralandı:
Ulusal yeniden yapılandırma ve modernizasyon planı hazırlanmalı.
Tedarik zinciri odaklı çok aktörlü sorumluluk yapısı kurulmalı.
Kamu kurumlarının iklim politikası görev tanımları yeniden düzenlenmeli.
Sanayi Karbonsuzlaşma Politikası ve Yol Haritası hazırlanmalı, sektör için karbon bütçesi tanımlanmalı.
Entegre çevre izin ve bilgi sistemi kurulmalı, mevcut en iyi teknikler yasal güvence altına alınmalı.
Sanayide karbonsuzlaşmayı yönlendirecek çok paydaşlı bir platform oluşturulmalı, kamu destekleri azaltım taahhütleriyle ilişkilendirilmeli.
Düşük karbonlu çelik için ulusal tanım ve standartlar geliştirilmelidir.
Elektrik üretiminde sera gazı emisyon faktörü hedefi belirlenmeli, enerji dönüşümü ile sanayi hedefleri uyumlu hale getirilmeli.
Hurda yönetimi için sağlık, çevre, kalite, izlenebilirlik ve arz güvenliği esaslı dönüşüm programı başlatılmalı.
Ham çelik üreticilerine zorunlu emisyon azaltım hedefi getirilmeli, ortak hesaplama metodolojisi ve şeffaf bilgi sistemi oluşturulmalı.
İPM’nin raporu, Türkiye’nin çelik sektöründe dönüşümü yalnızca dış ticaret baskısıyla değil, kendi iklim politikaları ve sürdürülebilir kalkınma vizyonu doğrultusunda gerçekleştirmesi gerektiğini vurguluyor.
Kaynak: Manşet Haber – Haber Merkezi
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.